Artur Szajstek

Cześć. Mam na imię Artur. W Kwietniu 2025 będę mieć już 18 lat. Moje życie różni się nieco od życia przeciętnego człowieka. Nie umiem korzystać ze słów - komunikuje się krzykiem, nie potrafię jeść - jedzenie trafia mi przez wężyk do brzucha (Peg), nie umiem podać ręki - za to umiem kopać, nie potrafię tańczyć - bujam się do muzyki, moja skóra nie jest gładka - a szorstka. Przyjmuje dużą ilość leków które pozwalają mi żyć, posiadam wiele chorób, w tym tą najbardziej uprzykrzającą mój rozwój- Hiperglicynemie nieketotyczną. Powiązane z nią są także inne, na tle psychicznym i fizycznym, mam padaczkę lekooporną.

Zajmują się mną lekarze chorób metabolicznych, psychiatra, kardiolog, neurolog, rehabilitant, i wielu innych specjalistów, a przede wszystkim moi rodzice. To dzięki nim mogę poznawać nasz piękny świat. Budząc się codziennie rano widzę mamę, która przewija mi pampersa, myje karmi i podaje leki, pomaga mi przemieszczać się po domu, spędza ze mną czas, bawiąc się ze mną, a przy tym opiekując się moim młodszym rodzeństwem i wykonując obowiązki domowe, mimo tego że bardzo lubię robić bałagan i niszczyć wszystko dookoła. Popołudniami lubię przytulić się do taty. Który zmęczony po pracy znajduje siłę na spędzenie ze mną czasu. Często zabiera mnie na spacery, znosi mnie po schodach i wsadza do wózka. Kocham moich rodziców i chciałbym móc im się odwdzięczyć. Jedyne co mogę im dać to najszczerszą miłość i uśmiech na mojej twarzy.

Przekazując 1,5% podatku lub darowiznę Fundacji Avalon z dopiskiem SZAJSTEK, 1269 pomagają Państwo Arturowi w codziennym funkcjonowaniu.