Polityka zapobiegania wykorzystywaniu seksualnemu i nadużyciom na tle seksualnym

§ 1 DEFINICJE KLUCZOWE

1. „Beneficjent” – każda osoba korzystająca ze wsparcia Fundacji.
2. „Fundacja” – Fundacja Avalon z siedzibą w Warszawie przy ul. Żegańskiej 21/23 (04-713 Warszawa), zarejestrowana w Rejestrze Stowarzyszeń, Innych Organizacji Społecznych i Zawodowych, Fundacji oraz Samodzielnych Publicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej, jak również w Rejestrze Przedsiębiorców, prowadzonych przez Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie, XII Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem KRS: 0000270809, NIP: 9522021000.
3. Osoby z niepełnosprawnościami (OzN) – osoby, których stan zdrowotny w sposób trwały lub czasowy ogranicza ich zdolność do pełnienia ról społecznych.
4. Członkowie personelu Fundacji – pracownicy Fundacji, współpracownicy, wolontariusze, stażyści, osoby na umowach cywilnoprawnych (niezależnie od ich roli lub rodzaju umowy oraz każdej osoby pracującej w jej imieniu.)
5. „Przemoc” – środek kontroli i opresji; może obejmować użycie siły psychicznej, społecznej lub ekonomicznej, przymus lub nacisk, a także wyrządzanie krzywdy fizycznej. Może ona przyjąć formę jawnego ataku fizycznego czy grożenia komuś lub pozostać w ukryciu, przybierając formę zastraszenia, groźby, prześladowania, wprowadzania w błąd lub innych sposobów wywierania nacisku psychicznego lub społecznego. Osoba, której dosięga przemoc, jest zmuszona do postępowania zgodnie z oczekiwaniami oprawcy lub działania wbrew swojej woli ze strachu. Zalicza się do niej m.in. przemoc na tle płciowym, wykorzystywanie seksualne, przemoc seksualną etc.
6. „Wykorzystywanie seksualne” – oznacza wykorzystywanie (rzeczywiste lub jego usiłowanie) bezbronnej czy słabszej pozycji, zróżnicowanej władzy lub zaufania Beneficjenta czy pracownika do celów seksualnych, w tym między innymi czerpanie korzyści finansowych, społecznych lub politycznych z wykorzystywania seksualnego innej osoby.
7. „Molestowanie seksualne” – każde niepożądane zachowanie o charakterze seksualnym, którego celem lub skutkiem jest naruszenie godności tej osoby.
   W szczególności stworzenie wobec niej zastraszającej, wrogiej, poniżającej, upokarzającej lub uwłaczającej atmosfery. Na zachowanie to mogą się składać fizyczne, werbalne lub pozawerbalne elementy. Definiowane również jako każde niepożądane zachowanie o charakterze seksualnym, takie jak propozycja kontaktu seksualnego, żądanie czy prośba przysługi seksualnej, werbalne lub fizyczne zachowanie bądź gest
   o charakterze seksualnym.
8. „Formy przemocy seksualnej i przemocy na tle płciowym” – lista ta jest katalogiem otwartym; jej akty zostały ujęte w ramach pięciu kategorii: przemoc seksualna, przemoc fizyczna, przemoc emocjonalna i psychiczna, przemoc społeczno-ekonomiczna.
9. „Osoba doświadczona przemocą” wskazuje na jednostki (ewentualnie grupy), które ucierpiały z powodu przemocy m.in. przemocy seksualnej i przemocy na tle płciowym.
10. „Przypadek przemocy” – akt lub szereg aktów wyrządzenia krzywdy przez sprawcę lub grupę sprawców określonej osobie lub grupie osób. Może obejmować zarówno jednokrotne, jak i wielokrotne akty przemocy dokonywane w określonym czasie, o zróżnicowanym trwaniu: kilka minut, godzin, dni lub całe życie.
11. „PSEA” to skrót z nazewnictwa angielskiego Protection against Sexual Exploitation and Abuse oznaczający Zapobieganie Wykorzystywaniu i Niegodziwemu traktowaniu w celach seksualnych.
12. „Zgoda” następuje wtedy, gdy jednostka dokonuje świadomego wyboru, zgadzając się dobrowolnie i bez przymusu na zrobienie czegoś. Nie można mówić o zgodzie, gdy ktoś zgadza się na coś pod wpływem gróźb, użycia siły lub innych form przymusu, uprowadzenia, wprowadzenia w błąd lub błędnej interpretacji. Stosowanie gróźb lub obietnic zapewnienia korzyści w celu uzyskania zgody także stanowi nadużycie władzy; żadne porozumienie osiągnięte w taki sposób nie może być uznane za zaakceptowane świadomie. Zgody nie może wyrazić też osoba, która jest nieprzytomna, jest pod wpływem substancji psychoaktywnych. O zgodzie nie może być mowy także w przypadku, gdy jednostka nie osiągnęła określonego Prawem (ustawowego) wieku, który umożliwia samodzielne wyrażanie zgody lub jest osobą ubezwłasnowolnioną.
13. Dziecko – każda osoba do ukończenia 18 roku życia.
14. Krzywdzenie dziecka – popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę Dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym Członka Personelu lub zagrożenie dobra Dziecka, w tym jego zaniedbywanie.
15. Sygnalista – osoba dokonującą zgłoszenia przypadków przemocy i nadużyć na zasadach określonych w Polityce.

§ 2 INFORMACJE OGÓLNE

1. Wszystkie dzieci oraz osoby dorosłe szczególnie narażone lub zagrożone, niezależnie od wieku, poziomu sprawności, pochodzenia etnicznego, religii, światopoglądu, płci, orientacji psychoseksualnej, tożsamości czy statusu społeczno-ekonomicznego, mają prawo do ochrony przed nadużyciami, zaniedbaniem i wyzyskiem. Dobro oraz interesy tych osób są najważniejsze i powinny być priorytetem we wszystkich okolicznościach.
2. Fundacja jest świadoma, że dzieci i dorośli mogą znajdować się w szczególnie trudnych sytuacjach, takich jak niepełnosprawność, wymuszone przesiedlenie, ubezwłasnowolnienie i inne – lista ta jest katalogiem otwartym. Fundacja ma obowiązek dbać o dobro tych osób i chronić je przed zagrożeniami.
3. Wszystkie osoby reprezentujące Fundację, w tym pracownicy, współpracownicy, wolontariusze, stażyści, osoby na umowach cywilnoprawnych, a także Beneficjenci mają obowiązek zgłaszania wszelkich niepokojących sytuacji, które zostały im przekazane, zgodnie z Polityką. Mogą to być obawy dotyczące potencjalnie niewłaściwego zachowania osób związanych z Fundacją wobec Beneficjentów, a ponadto ryzyko potencjalnych niewłaściwych zachowań Beneficjentów wobec Członków Personelu Fundacji.
4. Polityka została stworzona na podstawie zasad zawartych w Biuletynie Sekretarza Generalnego z dnia 9.10.2003 r. W sprawie “Special measures for protection from sexual exploitation and sexual abuse” – ST/SGB/2003/13, w zakresie ochrony przed wykorzystywaniem seksualnym i nadużyciami.

§ 3 ZASADY POLITYKI

1. Polityka dotyczy Członków personelu, Beneficjentów, Sygnalistów, a także relacji między nimi.
2. Niezależnie od tego, czy osoby pełnią obowiązki służbowe, czy nie, zasady niniejszej polityki powinny być przestrzegane w każdej sytuacji.
3. Nadużycia i wykorzystywanie seksualne stanowią poważne naruszenia, skutkującymi działaniami dyscyplinarnymi, w tym możliwością natychmiastowego rozwiązania stosunku pracy/współpracy, lub tymczasowym, czy też trwałym zawieszeniem udziału w projektach Fundacji.
4. Zabronione są wszelkie czynności seksualne z udziałem osób do 18 roku życia.
5. Zabronione są molestowanie oraz wykorzystanie seksualne.
6. Wszelkie podejrzenia dotyczące wykorzystania lub nadużycia seksualnego należy zgłosić zgodnie z procedurami zawartymi w Kodeksie Postępowania, który stanowi Załącznik nr 1 do Polityki.
7. Członkowie personelu Fundacji są zobowiązani do tworzenia i utrzymywania środowiska, które zapobiega wykorzystywaniu seksualnemu i nadużyciom. Zarząd wraz z Kierownikami ma szczególną odpowiedzialność za modelowanie właściwego zachowania oraz wspieranie i rozwijanie systemów, które utrzymują zdrowe środowisko pracy.
8. Przyjęte przez Fundacje procedury oraz dokumenty programowe są zgodne z zasadami Polityki.

§ 4 HR ORAZ BEZPIECZNA REKRUTACJA

1. Fundacja przyjmuje, iż każdy Członek personelu pracujący z dziećmi i osobami dorosłymi szczególnie narażonymi lub zagrożonymi, powinien:
   • Być zweryfikowany w dostępnych rejestrach – Krajowym rejestrze karnym ministerstwa sprawiedliwości oraz rejestrze sprawców przestępstw na tle seksualnym (składającym się z rejestru publicznego i rejestru z dostępem ograniczonym).
   • Fundacja jest świadoma, iż zgodnie z art. 21 ustawy z dnia 13 maja 2016 r. O przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępstwami na tle seksualnym (dz. U. 2016 poz. 862 z późn. zm.), w przypadku zatrudniania lub dopuszczania osób do innej działalności związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem małoletnich lub opieką nad nimi (np. Wyjazdy na ferie zimowe, agroturystyka, obozy jeździeckie) pracodawca lub inny organizator w zakresie takiej działalności ma obowiązek sprawdzenia, czy dane zatrudnianej lub dopuszczanej osoby są zamieszczone  w rejestrze z dostępem ograniczonym,
   • Złożyć stosowne oświadczenie zgodne z wzorem, który stanowi Załącznik nr 2 do Polityki.

§ 5 OCHRONA DZIECI

1. W Fundacji Avalon wprowadzono Politykę oraz Procedury Ochrony Dzieci Przed Krzywdzeniem, które obejmują następujące elementy:
   • Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki krzywdzenia dzieci – procedury mające na celu identyfikację oraz odpowiednią reakcję na sytuacje mogące prowadzić do krzywdzenia dzieci.
   • Procedury interwencji w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa dziecka – szczegółowe działania podejmowane w sytuacji, gdy istnieje ryzyko naruszenia bezpieczeństwa dziecka.
   • Zasady ochrony wizerunku i danych osobowych dziecka – regulacje dotyczące ochrony prywatności, w tym wizerunku i danych osobowych dzieci.
   • Zasady bezpiecznej rekrutacji personelu – procedury rekrutacyjne mające na celu zapewnienie, że wszyscy pracownicy, wolontariusze i współpracownicy spełniają odpowiednie standardy bezpieczeństwa.
   • Zasady bezpiecznych relacji personel-dziecko oraz dziecko-dziecko – wytyczne dotyczące utrzymywania bezpiecznych i odpowiednich interakcji zarówno między personelem a dziećmi, jak i między dziećmi nawzajem.
   • Karta interwencji – narzędzie służące do dokumentowania i podejmowania działań interwencyjnych w sytuacjach zagrożenia dziecka.
2. Polityka Ochrony Dzieci ma na celu zapewnienie najwyższych standardów ochrony dzieci i zapobieganie wszelkim formom ich krzywdzenia, a jej założenia są komplementarne z Polityką PSEA.

§ 6 OBOWIĄZKOWE SZKOLENIA DLA CZŁONKÓW PERSONELU FUNDACJI

1. Fundacja prowadzi obowiązkowe szkolenia dla Członków personelu w zakresie PSEA i stosowania odpowiednich procedur, celem podnoszenia świadomości obowiązujących zasad.
2. Fundacja zapewnia prowadzenie szkoleń przez wykwalifikowanego w tym zakresie pracownika Fundacji lub inną przeszkoloną osobę z zewnątrz.
3. Szkolenia odbywają się dwa razy w roku – każdy nowy Członek personelu musi odbyć szkolenie wprowadzające, oraz w razie potrzeby szkolenie uzupełniające. Udział jest potwierdzany listą obecności.

§ 7 ZGŁOSZENIE INCYDENTÓW I POMOC

1. Każda osoba – Beneficjent, Członek personelu Fundacji (który również może być ofiarą nadużyć), osoba niezwiązana z Fundacją oraz świadek nadużycia lub ktoś podejrzewający nadużycie – ma prawo zgłosić nadużycie w sposób anonimowy, bezpieczny i poufny.
2. Wszyscy mają możliwość zgłoszenia nadużycia, a zgłoszenia są traktowane poważnie i zgodnie z odpowiednimi procedurami.
3. Fundacja przyjmuje zgłoszenia dotyczące Beneficjentów oraz Członków personelu. Jeśli sprawa bezpośrednio nie dotyczy działalności Fundacji, będzie ona przekierowana do odpowiednich instytucji, uwzględniając jej temat.
4. W przypadku spraw dotyczących działalności Fundacji, Zespół ds. PSEA rozpocznie dochodzenie wewnętrzne.
5. Kodeks postępowania, który stanowi Załącznik nr 1 do Polityki, powinien być ściśle przestrzegany przez Zespół ds. PSEA. Postępując zgodnie z Kodeksem należy zachować szczególną ostrożność w odniesieniu do prawa jednostki do bezpieczeństwa, poufności, przejrzystości oraz dostępności.
6. Kanały zgłaszania:
   • Skrzynki mailowe [email protected] (dla zgłoszeń, dotyczących osób dorosłych) oraz [email protected] (dla zgłoszeń, dotyczących dzieci). Zgłoszenia przyjmowane są w trybie ciągłym. Fundacja zastrzega sobie prawo do odpowiedzi na e-mail w przeciągu 5 (słownie: pięciu) dni roboczych liczonych od następnego dnia roboczego po wpłynięciu zgłoszenia;
   • Formularz na stronie internetowej Fundacji. Zgłoszenia przyjmowane są w trybie ciągłym. Fundacja zastrzega sobie prawo do odpowiedzi w przeciągu 5 (słownie: pięciu) dni roboczych od następnego dnia roboczego po wpłynięciu zgłoszenia.
   • Osobiście do Zespołu ds. PSEA w Fundacji pod adresem ul. Domaniewska 50A, 02-672 Warszawa od poniedziałku do piątku w godzinach 9:00 – 17:00. W tym przypadku należy zgłosić się na Recepcję Fundacji i poinformować o chęci rozmowy z członkiem Zespołu ds. PSEA.
7. Ścieżka zgłaszania jest jasna, znana i dostępna dla wszystkich. Zgłoszenie przypadków przemocy oraz nadużyć odbywa się z zachowaniem zasady poufności.
8. Fundacja przyjmuje poniższe formy pomocy osobom doświadczonym przemocą:
   • Nieformalne – udzielenie pierwszej pomocy psychologicznej;
   • Formalne – zgłoszenie do odpowiednich służb oraz instytucji wszelkich form Przemocy seksualnej i przemocy na tle płciowym, pod warunkiem zgody osoby doświadczonej Przemocą;
   • Informacyjne – Fundacja udziela informacji co do możliwych form wsparcia w specjalistycznych poradniach, ośrodkach interwencji kryzysowej, ośrodkach pomocy społecznej oraz telefonów zaufania;
   • Specjalistyczne – pomoc psychologiczna oraz prawna.
9. O formie i sposobach udzielanej pomocy decyduje Zespół ds. PSEA.
10. Każda osoba, dorosła czy dziecko otrzyma równą pomoc i wsparcie.
11. Ofiary przemocy mają równe prawa i są traktowane sprawiedliwie, bez względu na płeć, wiek, kolor skóry, wyznanie, narodowość czy orientację seksualną etc.
12. Czas na przeprowadzenie dochodzenia wewnętrznego w Fundacji wynosi 60 (słownie: sześćdziesięciu) dni kalendarzowych liczonych od dnia następnego po wpłynięciu zgłoszenia. W uzasadnionych przypadkach czas ten może być wydłużony – w tej sytuacji Fundacja poinformuje wszystkie strony.
13. W sprawach objętych niniejszą Polityką, mają zastosowanie właściwe przepisy prawa polskiego.

Załączniki